Giysiler

Evin tamiratı ve boyası bittikten sonra giriştiğimiz temizliğin en zor bölümlerinden birindeyiz: Dolap düzenleme. Annem gardrobundaki bütün kıyafetleri yatağın üstüne çıkarmış, o bir yandan ben bir yandan katlayıp düzenliyoruz. Ortalama beş parça kıyafete bir cümle düşüyor.

-Anne bu giyilmez, atıyorum?
-Hiç naylon yok bunda bak, yüzde yüz pamuk.
-Kaç yıl oldu bunu alalı hiçbir şey olmadı bak.
-Dur onu keselim cam sileriz.

Arada babamın kıyafetleri geliyor elimize. Onları daha yavaş katlıyoruz. Ben bayramda hediye aldığım kazağını katladıktan sonra başımı kaldıramıyorum, ağlamaktan çekinerek. İkimiz de bunun üzerine tek kelime etmiyoruz. Ben katlarken acaba annem de üzülüyor mu şu an, diye düşünüyorum. Kaç yıl geçti, alışmış mıdır babamın çamaşırlarını hiç yıkamadan katlayıp durmaya?

Ben bunları düşünürken annem krem rengi pantolonda bozuyor sessizliği.

-Baban bunu hastaneye yatmadan önce almıştı. Hiç giyemedi.